Tytuł: The Curse of South Meraung Village

Agung i Arip, przez całe życie przyjaciele związani z miłością do przygody, wciągnęli się w mrożącą krew w żyłach opowieść, gdy natknęli się na enigmatyczną wioskę South Meraung. Wioska, położona głęboko w lesie, spowita mgłą i szeptami nieznanego, wioska była miejscem, w którym miejscowi unikali i mówili tylko w wyciszonych tonach.

Wszystko zaczęło się w wyraźne jesienne popołudnie, kiedy Agung, zawsze nieustraszony odkrywca, postanowił zaryzykować głębiej w lasy niż kiedykolwiek wcześniej. Gdy słońce zanurzyło się pod drzewami, rzucając długie cienie, które tańczyły złowieszczo na podłodze leśnej, Agung zdał sobie sprawę, że zgubił się. Panika osadzona, gdy znane ścieżki zamazały się w labirynt sękowanych drzew i niesamowitą ciszę.

Tymczasem Arip, czekając na zwykłe spotkanie, coraz bardziej się martwił. Kiedy Agung nie wrócił przez zmroku, Aip wiedział, że musi działać. Uzbrojony w latarkę i serce pełne determinacji, Arip postanowił znaleźć swojego przyjaciela, nieświadomy horrorów, które czekają na niego w sercu South Meraung Village.

Gdy Arip zapuścił się głębiej w las, powietrze stało się chłodniejsze i poczucie przerażającego go otoczyło. Drzewa wydawały się szeptać ostrzeżenia, a ich gałęzie żartowały do ​​niego, jakby próbowali go trzymać z daleka. Wreszcie, po godzinach, Arip natknął się na wioskę. To było inaczej niż wszystko, co kiedykolwiek widział - domy z rozbitymi oknami, zarośnięte winoroślą i niesamowity bezruch, który sprawił, że jego skóra się czołgała.

Arip zawołał dla Agunga, a jego głos odbijał się echem po opuszczonych ulicach. Nagle słaby płacz o pomoc dotarł do jego uszu. Po dźwięku Arip znalazł Agunga uwięzionego w starym, rozpadającym się domu. Ulga umyła go, ale była krótkotrwała. Gdy zbliżył się Arip, zauważył dziwne symbole wyryte w ścianach i powietrze grube z wyczuwalnym poczuciem wrogości.

Agung, jego oczy szeroko strachu wyjaśnił, że został zwabiony do domu przez upiorną postać. Wyszeptała wioska, została przeklęta - miejsce, w którym duchy skrzywdzonego szukały zemsty na żywych. Musieli wyjść, zanim było za późno.

Gdy próbowali uciec, drzwi zatrzasnęły się, zatrzymując je w środku. Cienie zaczęły się poruszać, przyjmując formy spektralnych wieśniaków z pustymi oczami i wyciągniętymi rękami. Powietrze stało się chłodniejsze, a szepty zamieniły się w groźne warki. Arip i Agung zdali sobie sprawę, że nie są sami; Duchy z South Meraung Village nie były skłonne pozwolić im odejść.

W desperackiej ofercie o wolność Arip przypomniał sobie starą legendę o wiosce. Mówiono, że święty amulet, ukryty w wiosce, może złamać klątwę. Bez żadnej innej opcji przeszukiwali gorączkowo, unikając upiornych objawień, które wydawały się stać się bardziej agresywne z każdą sekundą.

Wreszcie, w głębi starożytnej świątyni wioski, znaleźli amulet. Gdy Arip trzymał go w górę, oślepiające światło wypełniło pokój, a duchy odrzuciły się, a ich formy rozpraszały się w eterze. Klątwa została złamana, a wioska znów ucichła.

Wyczerpani, ale żywe, Agung i Arip potknęli się z South Meraung Village, przysięgając, że nigdy nie wróci. Stawili czoła okropnościom przeklętej wioski i żyli, aby opowiedzieć historię, ale pamięć o tej nocy prześladuje ich na zawsze.