Başlık: Güney Meraung Village'ın Laneti

Maceraya olan sevgileriyle bağlanmış ömür boyu arkadaşlar Agug ve Arip, esrarengiz Güney Meraung köyüne tökezlediklerinde kendilerini ürpertici bir masal haline getirdiler. Ormanın derinliklerinde, sis ve bilinmeyen fısıltılarla örtülmüş olan köy, yerlilerin kaçınıldığı ve sadece sessiz tonlarda konuştuğu bir yerdi.

Her şey net bir sonbahar öğleden sonra, cesur kaşif olan Agugn'un ormana daha önce hiç gitmediğinden daha derin girişim etmeye karar verdiği zaman başladı. Güneş ağaç tepelerinin altına batarken, orman tabanında uğursuzca dans eden uzun gölgeler atarken Agug, yolunu kaybettiğini fark etti. Panik, tanıdık yollar, budaklı ağaçların ve ürkütücü bir sessizlik labirentine dönüştü.

Bu arada, her zamanki buluşma noktasında bekleyen Arip, giderek endişe duydu. Agung gece vakti geri dönmediğinde, Arip harekete geçmesi gerektiğini biliyordu. Bir el feneri ve kararlılık dolu bir kalple donanmış olan Arip, onu Güney Meraung köyünün kalbinde bekleyen dehşetten habersiz olarak arkadaşını bulmak için yola çıktı.

Arip ormana daha derin girdikçe, hava soğutuldu ve korku duygusu onu sardı. Ağaçlar uyarılar fısıldıyor gibiydi, dalları onu uzak tutmaya çalışıyormuş gibi ona pençeliyorlardı. Sonunda, saatlerce hissettikten sonra Arip köye tökezledi. Şimdiye kadar gördüğü hiçbir şeye benzemiyordu - kırık pencerelere sahip, sarmaşıklarla büyümüş ve cildini taramasını sağlayan ürkütücü bir durgunluk.

Arip, terk edilmiş sokaklarda yankılanan sesi Agung'a çağırdı. Aniden, yardım için hafif bir ağlama kulaklarına ulaştı. Sesin ardından Arip, Agung'un eski, ufalanan bir evde sıkıştığını buldu. Yardım onun üzerinde yıkandı, ama kısa ömürlü oldu. ARIP yaklaştıkça, duvarlara kazınmış garip sembollerin ve havalı bir kötü niyet duygusu ile kalın olduğunu fark etti.

Gözleri korkuyla geniş olan Agugn, hayalet bir figürle eve çekildiğini açıkladı. Fısıldadı köy lanetlenmişti - haksızların ruhlarının yaşayanlar üzerinde intikam aradığı bir yer. Çok geç olmadan ayrılmaları gerekiyordu.

Kaçmaya çalıştıklarında kapılar kapandı, onları içeriden yakaladı. Gölgeler hareket etmeye başladı, içi boş gözleri ve uzanmış ellerle spektral köylülerin formlarını alıyordu. Hava soğudu ve fısıltılar tehditkar hırıltılara dönüştü. Arip ve Agung yalnız olmadıklarını fark ettiler; Güney Meraung Köyü'nün ruhları gitmelerine izin vermeye istekli değildi.

Özgürlük için umutsuz bir teklifle Arip, köy hakkında eski bir efsaneyi hatırladı. Köyün içinde gizlenen kutsal bir muskanın laneti kırabileceği söylendi. Başka bir seçenek olmadan, çılgınca arama yaptılar, her geçen saniyede daha agresif görünen hayalet görünüşlerden kaçtılar.

Sonunda, köyün antik tapınağının derinliklerinde muska buldular. Arip onu havada tutarken, kör edici bir ışık odayı doldurdu ve ruhlar geri tepti, formları eter içine dağıldı. Lanet kırıldı ve köy bir kez daha sessiz kaldı.

Yorgun ama canlı, Agung ve Arip, Güney Meraung köyünden tökezledi ve asla geri dönmemeye söz verdi. Lanetli köyün dehşetiyle karşılaşmışlardı ve hikayeyi anlatmak için yaşadılar, ancak o gecenin anısı onları sonsuza dek rahatsız edecekti.