Yasuhiro Anpo, dyrektor uznanych przeróbek Resident Evil 2 i Resident Evil 4, podzielił się wglądem w proces decyzyjny, który doprowadził do ożywienia klasyki z 1998 roku. ANPO zauważył: „Uświadomiliśmy się: ludzie naprawdę chcą, aby tak się stało”. Ta realizacja skłoniła producenta Hirabayashi do zdecydowanego stwierdzenia: „W porządku, zrobimy to”, przygotowując scenę projektu.

Początkowo zespół rozważał początek od Resident Evil 4. Jednak po dokładnych dyskusjach uznali, że RE4 jest już bardzo uznany i prawie doskonały w oryginalnej formie. Ryzyko zmiany tak ukochanej gry było znaczące, co doprowadziło zespół do obrotu w kierunku starszego Resident Evil 2, który według nich wymaga bardziej znaczącej aktualizacji. Aby zapewnić oczekiwania fanów, programiści zagłębili się również w projekty fanów, zdobywając cenne informacje na temat tego, czego społeczność pragnęła ze zmodernizowanej wersji.

Pomimo wewnętrznych obrad Capcom, baza fanów wyraziła mieszane uczucia nawet po udanych uwolnieniach Resident Evil 2 i Resident Evil 3 Remake i ogłoszenie remake'u Resident Evil 4. Wielu twierdziło, że Resident Evil 4, w przeciwieństwie do jego poprzedników, nie wymagało tak dużego przeglądu. Oryginalny Resident Evil 2 i 3, wydany w latach 90. na PlayStation, zawierał przestarzałe mechaniki, takie jak stałe kąty kamery i nieporęczne elementy sterujące. Natomiast Resident Evil 4, uruchomiony w 2005 roku, już zrewolucjonizował gatunek przetrwania. Pomimo tych obaw remake Resident Evil 4 z powodzeniem zachował istotę oryginału, jednocześnie ulepszając rozgrywkę i elementy narracyjne.

Triumf komercyjny i w przeważającej mierze pozytywne recenzje przeróbek zatwierdzały podejście Capcom. Wykazało, że nawet gra uważana za prawie bezbłędność może być z szacunkiem ponownie ponowne ponowne ponowne, łącząc szacunek dla oryginału z innowacyjną kreatywnością.