De nieuwste film van regisseur Ryan Coogler, "Sinners", overstijgt het typische vampier horrorgenre door kijkers onder te dompelen in het rijke culturele tapijt van Mississippi uit de jaren dertig. In de kern gebruikt de film de soulvolle geluiden van de blues-ooit bespot als "The Devil's Music"-om zich te verdiepen in het leven van zijn overwegend Afro-Amerikaanse personages, met Michael B. Jordan briljant portretteren Twin Brothers Smoke and Stack.

Zoals opgemerkt door Eric Goldman in zijn gloeiende recensie voor IGN, pulsen "Sinners" met muziek, beginnend met de blues uitgevoerd door Sammie (Miles Caton) en de gerespecteerde lokale muzikant Delta Slim (Delroy Lindo) in het etablissement van de broers. Coogler gebruikt deze instelling meesterlijk om te onderzoeken hoe muziek mensen over generaties verbindt, wat een gedeeld erfgoed weerspiegelt dat vaak onopgemerkt blijft. De film introduceert ook een boeiende parallel via de charismatische vampierleider Remmick (Jack O'Connell), wiens Ierse folkmuziekwortels in het verhaal weven, waardoor de verkenning van de film van culturele en koloniale geschiedenissen de film verrijkt.

Zowel Afro-Amerikaanse blues als Ierse volksmuziek zijn onder de aandacht in verbluffende set-stukken die, zoals Goldman beschrijft, "Sinners" "Musical aangrenzend" weergeven. Deze sequenties verbeteren niet alleen de sfeer van de film, maar onderstrepen ook hoe muziek door de tijd heen weerspiegelt, de artiesten en hun verhalen onsterfelijk maken.

In een exclusief interview met IGN besprak Coogler de betekenis van blues en Ierse muziek in 'Sinners', de memorabele muzikale scènes van de film en zijn persoonlijke band met de vampierschurk Remmick, die hij vergelijkt met zijn ervaring met het schrijven van KillMonger voor 'Black Panther'.

Ryan Coogler: Blues Music vertegenwoordigt een bevestiging van het volledige spectrum van de mensheid voor deze personages. Het is verweven met de kerk, daarom draagt ​​het een bepaald genre van muziek. Het is enkele van de vroegste muziek die in de Verenigde Staten bekend staat, vaak bestempeld als de 'Devil's Music'. Terwijl de kerk zich op de ziel concentreert, omhelst Blues -muziek het hele lichaam en erkent de pijn, verlangens en emoties van het vlees. Het is een opstand tegen de onderdrukkende omstandigheden waarmee deze mensen geconfronteerd werden, maar het viert ook de schoonheid en complexiteit van de menselijke conditie. In een juke joint kunnen mensen hun ware zelf zijn, die verlangens en identiteiten uitdrukken die elders kunnen worden onderdrukt.

IGN: Wat is uw lees over de vampiergemeenschap? Ze brengen al deze mensen van verschillende rassen en achtergronden samen, maar nu zijn ze een collectief in plaats van individu. Er is waarschijnlijk veel manieren waarop mensen kunnen interpreteren wat dat betekent.

Ryan Coogler: Ik ben dol op deze film en wil het zo rauw en authentiek mogelijk presenteren. Zodra het op 18 april is uitgebracht, is het van het publiek en zijn hun interpretaties geldig. Remmick schrijven was een diep persoonlijke ervaring, net zoals het maken van Killmonger voor 'Black Panther'. Ik wilde dat Remmick een meester -vampier zou worden en de dynamiek van leiderschap en groepsvorming op een frisse manier zou verkennen. Zijn karakter daagt raciale stereotypen uit en presenteert één beeld terwijl hij iets heel anders belichaamt, wat opwindend en nieuw was.

25 beste vampierfilms aller tijden

26 afbeeldingen IGN: Mijn twee favoriete sequenties in deze film zijn de twee grote showstopping muzikale setstukken. De juke joint en dan krijgen de vampieren ook die van hen.

Ryan Coogler: Die scènes staan ​​centraal in het thema van de film van gemeenschap en liefde. Ze weerspiegelen de opstandige geest tegen onderdrukkende structuren die deze uitdrukkingen wilden onderdrukken. De juke gezamenlijke cultuur ontwikkelde zich uit noodzaak en verzet, waardoor mensen vreugde en verbinding kunnen vinden in een tijd van beperkte vrijheid. De Ierse stappendans was op dezelfde manier een daad van rebellie en de stijfheid ervan is een bewijs van de beperkingen waarmee hij werd geconfronteerd. Om Remmick in 1932 in Clarksdale te vinden, gaat het over waar hij een gevoel van verbondenheid en gemeenschap voelt.

IGN: De Juke Joint-reeks is bijzonder verbazingwekkend omdat deze wordt opgevoerd als een één-ER. Je speelt met de tijd en je laat ook de culturele crossovers zien. Visueel laat je ons zien hoe muziek tijdloos is, of in ieder geval wat het bij mensen naar voren brengt, is tijdloos. Op welk moment besefte je dat je met de tijd in die scène wilde spelen?

Ryan Coogler: Het idee kwam tijdens het schrijfproces en besefte dat alleen vampirisme niet genoeg was. Ik wilde de transcendente ervaring vastleggen om getuige te zijn van een virtuoze prestatie, een universeel menselijk gevoel. Door de filmtaal streefde ik ernaar om dat gevoel uit het lichaam te worden vervoerd, een gevoel dat vaak wordt beschreven met zinnen als "het huis scheuren" of "iemand wegblazen". De juke -gezamenlijke cultuur van de jaren dertig was een reactie op de ontkenning van vrijheid, en door muziek konden deze mensen verbinding maken met toekomstige generaties.

Zondaarsgalerij

12 afbeeldingen IGN: Er is later dat tweede Tour de Force Musical Set-stuk, en het is vanuit het perspectief van de Vampires met behulp van traditionele Ierse volksmuziek.

Ryan Coogler: Ierse muziek belichaamt een verborgen contrast, zoals de energieke "Rocky Road to Dublin" die een hartverscheurend verhaal vertelt. Dit contrast is een kenmerk van zowel Ierse folk- als Delta Blues -muziek, wat de worstelingen en veerkracht weerspiegelt van mensen die gedwongen worden in armoede en onderdrukking. Bij begrafenissen dansen zowel Afrikaanse als Ierse culturen te midden van verdriet, die een gedeelde geest van veerkracht en viering belichamen. Remmick verbindt ondanks zijn verschillen diep met deze mensen omdat hij hun worstelingen goed begrijpt. Die verbinding was wat onze opwinding voedde bij het maken van deze film.

IGN: Heb een feestje.

Ryan Coogler: Absoluut, we laten ze ons niet zien huilen. We hebben liedjes met verborgen betekenissen, een manier om onszelf uit te drukken onder de waakzame ogen van onderdrukkers. Dat is de essentie van 'zondaars', en het is waar het maken van films om draait.