ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปตัดสิน: เกมที่ดาวน์โหลดสามารถขายต่อได้ แต่ต้องปฏิบัติตามข้อจำกัดด้านลิขสิทธิ์

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปตัดสินว่าผู้บริโภคสามารถขายต่อเกมและซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลดมาก่อนหน้านี้ที่ซื้อมาก่อนหน้านี้ได้อย่างถูกกฎหมาย แม้ว่าจะมีข้อตกลงสิทธิ์การใช้งานสำหรับผู้ใช้ปลายทาง (EULA) ก็ตาม มาดูรายละเอียดกันดีกว่า <>

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปอนุมัติการขายต่อเกมที่ดาวน์โหลดได้

หลักการหมดลิขสิทธิ์และขอบเขตลิขสิทธิ์

ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรปตัดสินว่าผู้บริโภคสามารถขายต่อเกมและซอฟต์แวร์ที่ดาวน์โหลดซึ่งพวกเขาซื้อและเล่นก่อนหน้านี้ได้อย่างถูกกฎหมาย การตัดสินใจดังกล่าวเกิดขึ้นจากการต่อสู้ทางกฎหมายในศาลเยอรมันระหว่างผู้จัดจำหน่ายซอฟต์แวร์ UsedSoft และผู้พัฒนา Oracle <>

หลักการที่ศาลกำหนดคือหลักการของการหมดสิทธิ์ในการแจกจ่าย (หลักการของการหมดลิขสิทธิ์₁) ซึ่งหมายความว่าสิทธิ์ในการเผยแพร่จะหมดลงเมื่อผู้ถือลิขสิทธิ์ขายสำเนาและให้สิทธิ์แก่ลูกค้าในการใช้สำเนานั้นอย่างไม่มีกำหนด เพื่อให้สามารถขายต่อได้ <>

การตัดสินใจนี้ใช้กับผู้บริโภคในประเทศสมาชิกของสหภาพยุโรป และครอบคลุมเกมที่มีให้บริการผ่านแพลตฟอร์ม เช่น Steam, GoG และ Epic Games ผู้ซื้อเดิมมีสิทธิที่จะขายใบอนุญาตให้กับเกม โดยอนุญาตให้ผู้อื่น ("ผู้ซื้อ") สามารถดาวน์โหลดเกมจากเว็บไซต์ของผู้จัดพิมพ์ได้ <>

คำตัดสินอ่านว่า: “ข้อตกลงใบอนุญาตให้สิทธิ์แก่ลูกค้าในการใช้สำเนาโดยไม่มีกำหนด และผู้ถือสิทธิ์ใช้สิทธิ์ในการแจกจ่ายแต่เพียงผู้เดียวโดยการขายสำเนาให้กับลูกค้า... ดังนั้น แม้ว่าข้อตกลงใบอนุญาตจะห้ามไม่ให้ การโอนเพิ่มเติมผู้ถือสิทธิ์ไม่สามารถคัดค้านการขายต่อสำเนาได้อีกต่อไป ”

ในทางปฏิบัติ สิ่งนี้อาจมีลักษณะดังนี้: ผู้ซื้อดั้งเดิมจะให้รหัสสำหรับลิขสิทธิ์เกม โดยให้สิทธิ์การเข้าถึงเมื่อมีการขาย/ขายต่อ อย่างไรก็ตาม การขาดตลาดหรือระบบการซื้อขายที่ชัดเจนทำให้เกิดความซับซ้อนและมีคำถามมากมายยังคงอยู่ <>

ตัวอย่างเช่น คำถามเกี่ยวกับวิธีการโอนการลงทะเบียน ตัวอย่างเช่น สำเนาทางกายภาพจะยังคงลงทะเบียนภายใต้บัญชีของเจ้าของเดิม <>

(1) “หลักคำสอนเรื่องลิขสิทธิ์หมดสิ้นถือเป็นข้อจำกัดเกี่ยวกับสิทธิ์ทั่วไปของผู้ถือลิขสิทธิ์ในการควบคุมการเผยแพร่ผลงานของตน สิทธิ์ดังกล่าวจะถือว่ามีผลเมื่อมีการคัดลอกผลงานแล้ว ขายโดยได้รับความยินยอมจากผู้ถือลิขสิทธิ์ "หมด" - หมายถึงผู้ซื้อมีอิสระที่จะขายต่อสำเนาและเจ้าของสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์คัดค้าน" (จาก Lexology.com)

ผู้ค้าปลีกไม่สามารถเข้าถึงหรือเล่นเกมได้หลังจากขายต่อ

ผู้จัดพิมพ์รวมข้อกำหนดที่ไม่สามารถถ่ายโอนได้ในข้อตกลงผู้ใช้ แต่คำตัดสินนี้ทำให้ข้อจำกัดดังกล่าวในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปลดลง แม้ว่าผู้บริโภคจะได้รับสิทธิ์ในการขายต่อ ข้อจำกัดก็คือผู้ที่ขายเกมดิจิทัลไม่สามารถเล่นเกมดังกล่าวต่อไปได้ <> ศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรประบุว่า: “ผู้ซื้อต้นฉบับของสำเนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จับต้องได้หรือจับต้องไม่ได้ซึ่งสิทธิ์ในการเผยแพร่ของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงจะต้องทำให้สำเนาที่ดาวน์โหลดลงในคอมพิวเตอร์ของตนใช้งานไม่ได้เมื่อขายต่อ หากใช้งานต่อไป เขาจะละเมิดสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียวของผู้ถือลิขสิทธิ์ในการทำซ้ำโปรแกรมคอมพิวเตอร์ของเขา ”

อนุญาตให้คัดลอกเท่าที่จำเป็นสำหรับการใช้โปรแกรม

เกี่ยวกับสิทธิในการทำซ้ำ ศาลชี้แจงว่าในขณะที่สิทธิในการแจกจ่ายแต่เพียงผู้เดียวหมดลงแล้ว สิทธิในการทำซ้ำแต่เพียงผู้เดียวยังคงมีอยู่ แต่เป็น "ขึ้นอยู่กับการทำซ้ำที่จำเป็นสำหรับการใช้โดยผู้ซื้อที่ถูกต้องตามกฎหมาย" กฎยังอนุญาตให้มีการทำสำเนาที่จำเป็นสำหรับวัตถุประสงค์ในการใช้โปรแกรม และไม่มีสัญญาใดสามารถป้องกันสิ่งนี้ได้ <>

“ในกรณีนี้ คำตอบของศาลคือผู้ซื้อสำเนารายแรกซึ่งสิทธิ์ในการเผยแพร่ของผู้ถือลิขสิทธิ์หมดลงนั้นถือเป็นผู้ซื้อตามกฎหมาย ดังนั้น เขาจึงสามารถขายสำเนาของผู้ซื้อรายแรกไปยังคอมพิวเตอร์ของเขาได้ ถือเป็นสำเนาของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่จำเป็นในการทำให้ผู้ซื้อรายใหม่สามารถใช้โปรแกรมตามวัตถุประสงค์การใช้งานได้" (จากกฎหมายลิขสิทธิ์ของสหภาพยุโรป: ความเห็น ชุดทบทวนกฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาของ Elgar) ฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง)

ข้อจำกัดในการขายสำเนาสำรอง

เป็นที่น่าสังเกตว่าศาลตัดสินว่าสำเนาสำรองไม่สามารถขายต่อได้ ผู้ซื้อที่ถูกกฎหมายจะถูกจำกัดไม่ให้ขายสำเนาสำรองของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ <>

“ผู้ซื้อโปรแกรมคอมพิวเตอร์อย่างถูกกฎหมายไม่สามารถขายต่อสำเนาสำรองของโปรแกรมได้” ซึ่งเป็นไปตามคำตัดสินของศาลยุติธรรมแห่งสหภาพยุโรป (CJEU) ใน Aleksandrs Ranks & Jurijs Vasilevics v. Microsoft Corporation <> <> <> <> <> <>