Begin aan een spannende reis door het griezelige Engelse platteland met Atomfall, de nieuwste overlevings-actie-game van Sniper Elite Developer, Rebellion. Onlangs bezocht ik een pub in Noord-Londen voor een hands-on demo en was ik gefascineerd door het unieke missieontwerp en spookachtige sfeer van Atomfall. Mijn ervaring nam een ​​wilde wending toen ik, misschien onverstandig, besloot om elke NPC in zicht aan te vallen, inclusief een nietsvermoedende oude dame, met een cricket vleermuis. Laat me de details van dit chaotische avontuur delen.

In Atomfall is elke NPC een eerlijk spel voor eliminatie, van kleine personages tot cruciale quest-givers. Toen ik aan de demo begon, wilde ik deze monteur testen. Mijn aanpak was allesbehalve subtiel; Binnen enkele minuten na het verkennen van de digitale cumbria struikelde ik een draad en waarschuwde drie bewakers die ik stuurde met een cricket vleermuis, nu gedoopt in bloed.

Later verwierf ik een boog en pijl en bevredigde mijn liefde voor boogschieten in videogames. Hierdoor kon ik vijanden betrekken bij verschillende bereiken, waardoor mijn cricket -bat een pauze kreeg. Een torenhoge rieten man doemde in de buurt op en riep folk horrorthema's op die de wereld van Atomfall doordringen. De game is verdeeld in meerdere "open zones", wat bijdraagt ​​aan een verontrustende sfeer die het overkoepelende mysterie van deze nu bestraalde hoek van Engeland verbetert.

Mijn overpeinzingen werden onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden doelen voor mijn nieuw verworven boog, terwijl ik humoristisch dacht: "Ik ben Robin Bloody Hood." De bevredigende mechanica van de boog werd aangevuld met het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall, dat een hartslagmeter gebruikt in plaats van een traditionele balk. Sprinting verhoogt uw hartslag en beïnvloedt uw doel en nauwkeurigheid, maar een vaardigheid voor een boog kan dit effect verminderen. Hoewel de Skill Tree misschien niet het meest complex is, biedt het flexibiliteit voor spelers om hun gameplay -stijl aan te passen, of het nu gaat om stealth of gevechten.

Atomfall screenshots

13 afbeeldingen

Mijn eerste uitstapje in de Casterfall Woods leverde weinig op in termen van concrete doelstellingen, dus ik volgde een briefje dat me naar moeder Jago leidde, een kruidkundige in de buurt van een oude mijn. Onderweg kwam ik hints van een groter verhaal tegen: een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale en een enge telefoongesprek die me waarschuwde om uit het bos te blijven. De omgeving was rijk aan griezelige details, van een alarmgerecht botenhuis tot een heuvel van schedels, waardoor een sfeer ontstaat die meer dan de fallout doet denken aan de stalker.

Na nog een Druïde ontmoeting ontmoette ik moeder Jago bij haar toewijzing, waar ze leek op een donkere versie van Angela Lansbury. Ondanks mijn grondige vragen, gaf ze alleen vage aanwijzingen, die doen denken aan klassieke point-and-click-avonturen waar spelers elke dialoogoptie voor hints moeten verkennen. Ze bood waardevolle informatie in ruil voor haar gestolen kruidingsboek, gevestigd in het versterkte kasteel van Druids.

Met het open ontwerp van Atomfall kon ik het kasteel vanuit elke richting naderen. Ik hield een druïde patrouille in de buurt van een verlaten benzinestation met een granaat, wat een chaotische strijd veroorzaakte. De vijandelijke AI was enigszins statisch, maar de viscerale gevecht was leuk. In het kasteel zocht ik naar het boek, maar vond alleen het maken van materialen. Het missieontwerp van Atomfall is opzettelijk stomp en uitdagende spelers om te verkennen zonder hand te houden.

Volgende kaartcoördinaten om toetsen te vinden, kwam ik een gifplantmonster tegen en gebruikte mijn behendigheid om het te omzeilen. Terugkerend naar de hut, vond ik voordelen en munitie, maar geen boek. Dieper in het kasteel, heb ik de Hogepriesteres en haar volgers vermoord en nieuwe items ontdekt, maar nog steeds geen boek. Pas nadat mijn demo was afgelopen dat ik hoorde dat het boek op een tafel was geweest die ik over het hoofd had gezien.

Gefrustreerd en verward, keerde ik terug naar moeder Jago, doodde haar in een vlaag van geweld en vond een recept dat had kunnen helpen met het gifmonster. Rebellion liet me weten dat het verhaal van Atomfall 25 uur zou kunnen duren om te voltooien, met gevarieerde ervaringen voor elke speler. Mijn mede -demo -deelnemer had een heel ander avontuur en ontmoette moordenaar robots en mutanten.

Hoewel sommigen de doelstellingen van Atomfall misschien te obscuur vinden, beloont het spel degenen die diep bezig zijn met zijn Quest -ontwerp. De wazige lijnen tussen zij- en hoofddoelen voegen spanning toe en stellen spelers in staat om hun eigen verhaal te maken in de wereld van de game. Ondanks mijn gewelddadige rampage, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt, dat waarschijnlijk zal verschillen van de ervaringen van anderen.

Zoals mijn demo concludeerde, met mijn handen bevlekt uit de chaos die ik had veroorzaakt, omarmde ik mijn Britse wortels: ik nam mijn cricketbat en ging terug naar de kroeg om te wachten tot de storm voorbij was.