เริ่มต้นการเดินทางที่น่าตื่นเต้นผ่านเขตชนบทอังกฤษที่น่าขนลุกด้วย Atomfall เกมแอ็คชั่นการเอาชีวิตรอดล่าสุดจากผู้พัฒนา Sniper Elite, Rebellion เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้ไปเยี่ยมชมผับทางตอนเหนือของลอนดอนเพื่อการสาธิตบนมือและได้รับความสนใจจากการออกแบบภารกิจที่ไม่เหมือนใครของ Atomfall และบรรยากาศที่หลอกหลอน ประสบการณ์ของฉันเปลี่ยนไปอย่างดุเดือดเมื่อฉันอาจจะตัดสินใจโจมตี NPC ทุกครั้งในสายตารวมถึงหญิงชราที่ไม่สงสัยด้วยค้างคาวคริกเก็ต ให้ฉันแบ่งปันรายละเอียดของการผจญภัยที่วุ่นวายครั้งนี้

ใน Atomfall ทุก ๆ NPC เป็นเกมที่ยุติธรรมสำหรับการกำจัดตั้งแต่ตัวละครรองไปจนถึงผู้ที่มีความสำคัญ เมื่อฉันเริ่มสาธิตฉันออกเดินทางเพื่อทดสอบกลไกนี้ วิธีการของฉันคืออะไร แต่บอบบาง ภายในไม่กี่นาทีของการสำรวจคัมเบรียดิจิตอลฉันสะดุดลวดแจ้งเตือนสามยามที่ฉันส่งด้วยค้างคาวคริกเก็ตตอนนี้รับบัพติสมาด้วยเลือด

ต่อมาฉันได้รับธนูและลูกศรทำให้ความรักที่ฉันรักในการยิงธนูในวิดีโอเกม สิ่งนี้ทำให้ฉันมีส่วนร่วมกับศัตรูในช่วงต่าง ๆ ทำให้ค้างคาวคริกเก็ตของฉันหยุดพัก ชายหวายที่สูงตระหง่านปรากฏตัวขึ้นใกล้ ๆ ทำให้เกิดธีมสยองขวัญพื้นบ้านที่ซึมซับโลกของ Atomfall เกมดังกล่าวแบ่งออกเป็น "โซนเปิด" หลายแห่งซึ่งมีส่วนทำให้บรรยากาศที่ไม่มั่นคงซึ่งช่วยเพิ่มความลึกลับที่ครอบคลุมของมุมที่ได้รับการฉายรังสีในตอนนี้ของอังกฤษ

Musings ของฉันถูกขัดจังหวะโดยกลุ่มของ Druids ซึ่งน่าจะเชื่อมต่อกับ Wicker Man พวกเขากลายเป็นเป้าหมายสำหรับธนูที่ได้มาใหม่ของฉันอย่างที่ฉันคิดอย่างตลกขบขัน "ฉันคือ Robin Bloody Hood" กลไกที่น่าพึงพอใจของธนูนั้นได้รับการเสริมด้วยระบบ Stamina ที่เป็นนวัตกรรมของ Atomfall ซึ่งใช้เครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจแทนบาร์แบบดั้งเดิม การวิ่งเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจของคุณส่งผลกระทบต่อเป้าหมายและความแม่นยำของคุณ แต่ทักษะความเชี่ยวชาญด้านธนูสามารถลดผลกระทบนี้ได้ ในขณะที่ต้นไม้ทักษะอาจไม่ซับซ้อนที่สุด แต่ก็มีความยืดหยุ่นสำหรับผู้เล่นในการปรับแต่งสไตล์การเล่นเกมของพวกเขาไม่ว่าจะเน้นไปที่การลักลอบหรือการต่อสู้

ภาพหน้าจอ Atomfall

13 ภาพ

การจู่โจมครั้งแรกของฉันใน Casterfall Woods ให้ผลเพียงเล็กน้อยในแง่ของวัตถุประสงค์ที่เป็นรูปธรรมดังนั้นฉันจึงทำตามโน้ตที่นำฉันไปหาแม่ Jago นักสมุนไพรใกล้กับเหมืองเก่า ระหว่างทางฉันพบคำใบ้ของเรื่องราวที่ใหญ่กว่า: การส่องแสงแวววาวของโรงไฟฟ้าและโทรศัพท์ที่น่าขนลุกเตือนให้ฉันอยู่ห่างจากป่า สภาพแวดล้อมที่อุดมไปด้วยรายละเอียดที่น่าขนลุกตั้งแต่โรงพยาบาลที่มีสัญญาณเตือนไปจนถึงกองกะโหลกสร้างบรรยากาศที่ชวนให้นึกถึง Stalker มากกว่า Fallout

หลังจากพบกับดรูอิดอีกครั้งฉันได้พบกับแม่จาโกที่การจัดสรรของเธอซึ่งเธอมีลักษณะคล้ายกับแองเจล่าแลนส์เบอรี่รุ่นมืดกว่า แม้จะมีการตั้งคำถามอย่างละเอียดของฉันเธอก็ให้เบาะแสที่คลุมเครือเพียงชวนให้นึกถึงการผจญภัยแบบจุดและคลิกคลาสสิคที่ผู้เล่นต้องสำรวจทุกตัวเลือกการสนทนาสำหรับคำแนะนำ เธอเสนอข้อมูลที่มีค่าเพื่อแลกกับหนังสือสมุนไพรที่ถูกขโมยของเธอซึ่งตั้งอยู่ในปราสาทเสริมของดรูอิด

การออกแบบปลายเปิดของ Atomfall ทำให้ฉันสามารถเข้าใกล้ปราสาทได้จากทุกทิศทาง ฉันหมั้นการลาดตระเวนดรูอิดใกล้กับสถานีน้ำมันที่ถูกทิ้งร้างด้วยระเบิดมือทำให้เกิดการต่อสู้ที่วุ่นวาย AI ศัตรูค่อนข้างคงที่ แต่การต่อสู้เกี่ยวกับอวัยวะภายในก็สนุก ภายในปราสาทฉันค้นหาหนังสือเล่มนี้ แต่พบว่ามีเพียงวัสดุประดิษฐ์เท่านั้น การออกแบบภารกิจของ Atomfall นั้นมีความตั้งใจอย่างจงใจผู้เล่นที่ท้าทายในการสำรวจโดยไม่ต้องถือด้วยมือ

หลังจากทำแผนที่พิกัดเพื่อค้นหากุญแจฉันพบสัตว์ประหลาดพืชพิษและใช้ความคล่องตัวของฉันเพื่อข้ามมัน กลับไปที่กระท่อมฉันพบ Perks และกระสุน แต่ไม่มีหนังสือ ลึกลงไปในปราสาทฉันฆ่ามหาปุโรหิตและผู้ติดตามของเธอค้นพบสิ่งของใหม่ ๆ แต่ยังไม่มีหนังสือ หลังจากการสาธิตของฉันจบลงเมื่อฉันเรียนรู้ว่าหนังสือเล่มนี้อยู่บนโต๊ะที่ฉันมองข้าม

หงุดหงิดและสับสนฉันกลับไปหาแม่จาโกฆ่าเธอด้วยความรุนแรงและพบสูตรที่สามารถช่วยได้ด้วยสัตว์ประหลาดพิษ Rebellion แจ้งให้ฉันทราบว่าเรื่องราวของ Atomfall อาจใช้เวลา 25 ชั่วโมงในการทำให้เสร็จสมบูรณ์พร้อมประสบการณ์ที่หลากหลายสำหรับผู้เล่นแต่ละคน ผู้เข้าร่วมการสาธิตเพื่อนของฉันมีการผจญภัยที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงพบกับหุ่นยนต์นักฆ่าและการกลายพันธุ์

ในขณะที่บางคนอาจพบว่าวัตถุประสงค์ของ Atomfall ไม่ชัดเจนเกินไป แต่เกมจะให้รางวัลแก่ผู้ที่มีส่วนร่วมอย่างลึกซึ้งด้วยการออกแบบการทำภารกิจ เส้นที่เบลอระหว่างวัตถุประสงค์ด้านข้างและหลักช่วยเพิ่มความตึงเครียดและอนุญาตให้ผู้เล่นสร้างการเล่าเรื่องของตัวเองภายในโลกของเกม แม้จะมีความรุนแรงรุนแรง แต่ฉันก็อยากเห็นว่าเรื่องราวของฉันแผ่ออกไปอย่างไรซึ่งน่าจะแตกต่างจากประสบการณ์ของผู้อื่น

เมื่อการสาธิตของฉันสรุปด้วยมือของฉันเปื้อนจากความโกลาหลที่ฉันเกิดขึ้นฉันกอดรากของอังกฤษของฉัน: ฉันเอาค้างคาวคริกเก็ตของฉันและมุ่งหน้ากลับไปที่ผับเพื่อรอให้พายุผ่านไป