Nier: Automata ve Drakengard'ın ünlü yaratıcısı Yoko Taro, yakın zamanda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için piyasaya sürülen ICO , minimalist estetik ve uyarıcı, kelimesiz anlatısı nedeniyle kült statüsü elde etti.

Taro, oyunun yenilikçi çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak yönlendirerek - yerleşik oyun normlarından devrim niteliğinde bir ayrılma olarak vurguladı. " ICO , bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımanızı gerektirmiş olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Başka bir karaktere liderlik üzerine yapılan bu vurgu, çığır açan, zorlu geleneksel oyun etkileşimi modelleriydi.

O zaman, başarılı oyun tasarımı, basit, küp benzeri görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerindeki duygusal etkiye ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının sadece oyun süslemeleri olarak rollerini aşma potansiyelini gösterdiğini ve genel deneyimin ayrılmaz unsurları haline geldiğini savundu.

ICO'ya "Çağ Yapma" olarak adlandırılan Taro, oyun gelişiminin seyrini önemli ölçüde değiştirerek kredilendirdi. Oyunun ince etkileşimler ve atmosferik dünya inşası yoluyla derin anlam aktarma yeteneğine övgüde bulundu.

ICO'nun ötesinde Taro, Undertale (Toby Fox) ve Limbo'ya (Playdead) hem yaratıcı vizyonunu hem de bir bütün olarak endüstriyi derinden etkileyen etkili başlıklar olarak belirtti. Bu oyunlar, interaktif medyanın etkileyici yeteneklerini genişleterek, video oyunlarının derinden hareket etme ve entelektüel olarak uyarıcı deneyimler sunma kapasitesini kanıtladı.

Yoko Taro'nun çalışmalarının hayranları için, bu başlıklar için takdiri, kendi projelerinin yaratıcı kuyuları hakkında değerli bilgiler sunuyor. Ayrıca, video oyunlarının güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak sürekli evriminin altını çiziyor.