Afgelopen weekend markeerde de eerste netwerktests voor Elden Ring: Nightreign , de aankomende zelfstandige multiplayer -game die vertakte van de veelgeprezen titel van Fromsoftware. In tegenstelling tot de schaduw van de Erdtree DLC van vorig jaar, deelt Nightreign alleen zijn naamgenoot en esthetiek met Elden Ring , waarbij de open-wereldstructuur wordt verwisseld voor een gestroomlijnd overlevingsformaat. Teams van drie spelers dalen af ​​op krimpende kaarten, vechten tegen vijanden en steeds moeilijker wordende bazen. Dit ontwerp is duidelijk geïnspireerd op het immens populaire Fortnite - een spel met alleen al deze maand meer dan 200 miljoen spelers.

Nightreign vertoont echter een opvallende gelijkenis met een minder gevierde en vaak bekritiseerd, Game: 2013's God of War: Ascension . En dat is een positieve vergelijking.

Vrijgebracht tussen de Noorse reboot van GoD of War 3 en 2018 van 2010 diende Ascension , als een prequel, voorafgaand aan de originele Griekse mythologie -trilogie. Het volgde de strijd van Kratos om zijn eed met Ares te breken. Terwijl hij niet overeenkomt met de epische finale van de oorspronkelijke trilogie en probeerde een bekende formule te vernieuwen, werd Ascension bekend als het zwarte schaap van de franchise - een fatsoenlijk voorgerecht voor een prachtig hoofdgerecht.

Deze reputatie, hoewel begrijpelijk, is oneerlijk. Hoewel de confrontatie van Kratos met de Furies niet de hoogten van zijn gevecht met Zeus bereikte, had de prequel verbluffende setstukken, met name de gevangenis van de verdomde-een labyrintische kerker in een kolossale, geïmmobiliseerde, 100-armed reus. Wat nog belangrijker is, ascensie pionierde iets dat de franchise nog niet eerder had geprobeerd: multiplayer.

Binnen het verhaal van Ascension komen spelers een geketende NPC tegen in de gevangenis van de verdomde die voortijdig uitroept: "Je hebt me gered!" voordat u wordt verpletterd. Het ontgrendelen van de multiplayer -modus na dit punt onthult deze NPC als het spelerskarakter. Geteleporteerd naar Olympus momenten voor hun ondergang, beloven ze trouw aan een van de vier goden - Zeus, Poseidon, Hades of Ares - en bieden unieke wapens, pantser en magie. Deze tools worden gebruikt in vijf multiplayer -modi, vier zijn concurrerende PVP.

De vijfde modus, het proces tegen de goden, is coöperatieve PVE. En het is opmerkelijk vergelijkbaar met Elden Ring: Nightreign .

Previews van Nightreign , uitgebracht vóór de netwerktests door prominente SoulSborne YouTubers zoals Vaatividya en Iron Pineapple, en IGN, benadrukten overeenkomsten tussen de nieuwste titel van Fromsoftware en live-service games zoals Fortnite . Net als die spellen combineert Nightreign gerandomiseerde buit, resource management en milieugevaren die de gezondheid schaden en de beweging beperken, waardoor de moeilijkheid in de loop van de tijd toeneemt. Nightreign weerspiegelt zelfs een van de iconische elementen van Fortnite : spelers vallen uit de lucht, gedragen door spirit vogels naar hun gekozen locatie.

Terwijl God of War: Ascension mist het "waar zijn we dalen?" Element, een diepere look onthult een significante gemeenschappelijke grond met Nightreign . Zowel Nightreign als Ascension's proces van de goden zijn coöperatieve ervaringen waar teams geconfronteerd worden met steeds uitdagende vijanden. Beide bieden de onverwachte kans om bazen te bestrijden van eerdere games (Hercules van God of War 3 of de naamloze koning van Dark Souls 3 ). Beide hebben aftellen (hoewel Ascension's pauzeerbaar is), en beide vinden plaats op kleine of krimpende kaarten. Cruciaal is dat beide multiplayer-games van studio's bekend zijn om ervaringen met één speler, gemaakt zonder toezicht van de makers van hun respectieve serie. Hidetaka Miyazaki, directeur van Elden Ring , werkt aan een niet bekendgemaakt project, terwijl de regisseurs van de oorspronkelijke God of War -trilogie - David Jaffe, Cory Barlog en Stig Asmussen - Sony Santa Monica verliet vóór de ontwikkeling van Ascension .

Nightreign lijkt een soortgelijke reactie van de speler op te roepen op het proces van Ascension tegen de goden. Deelnemers aan netwerktests beschreven hectische, opwindende races tegen de klok. In tegenstelling tot het ontspannen tempo van het basisspel, waar spelers scenario's kunnen benaderen met diverse strategieën en wapens, vereist Nightreign instinctieve reacties, vindingrijkheid en snelheid - gebouw die door Vaatividya worden beschreven als prioriteit geven aan "snelheid en efficiëntie." De afwezigheid van torrent wordt bijvoorbeeld gecompenseerd door verbeterde spelerssnelheid en spronghoogte.

De multiplayer van Ascension heeft zijn blauwdruk met één speler aangepast voor snellere pacing, met weerspiegeling van de aanpak van Nightreign . Verhoogde runsnelheid, uitgebreide sprongen, geautomatiseerde parkour en een grijpaanval (vergelijkbaar met het Wylder -personage van Nightreign ) werden geïmplementeerd. Deze toevoegingen zijn cruciaal omdat, hoewel gevechten niet overdreven moeilijk zijn, het proces tegen de goden spelers met vijanden overweldigt, waardoor elke tweede telling wordt gemaakt. Teams sprint, vechten meedogenloos door hordes.

De gelijkenis van Nightreign met ascensie is verrassend, gezien de onduidelijkheid van laatstgenoemde en de contrasterende aard van het zielige genre. Waar God of War spelers in staat stelt als God-Slaying Warriors, souls-achtige games spelers als zwakke, vervloekte ondode die belangrijke uitdagingen ondervindt. Men toont zelden een spel over scherm; De andere gebruikt het meedogenloos.

Deze moeilijkheid, zodra woedend in de eerdere games van Fromsoftware induceerde, is echter verminderd naarmate spelers verbeterden en ontwikkelaars betere tools boden. Nightreign , zonder toegang tot builds van games, belooft een hernieuwde uitdaging. Tegelijkertijd kunnen bekwame spelers de sensatie van oorlog ervaren: Ascension aangeboden: het gevoel van een tijdgebouwde, wraakzuchtige Spartaan.